1 2 3 4 5 ساسان بازدید : 40 نظرات (0) در سکوت اتاقم چه سرد و خالی و گنگم. انگار از غربت دستانم به غیبت تو می رسم و از غیبتت - در حادثه ی آغوش و بوسه - به تنهایی . و چقدر این لحظه های رویا بی تو تاریکند. چقدر این خیال خالی هوای تو دارد...
ارسال نظر برای این مطلب متن شما نام آدرس سایت ایمیل کد امنیتی ارسال نظر خصوصی فقط برای نویسنده ذخیره مشخصات
